ช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนา2019 (covid 19) ที่ช่วงนี้แพร่ระบาดหนัก เจ้าหน้าที่และเด็กๆ ในความดูแลของมูลนิธิฯ กักตัวอยู่ที่บ้านพักเพื่อความปลอดภัย แม้จะต้องกักตัวแต่เจ้าหน้าที่มีการจัดกิจกรรมส่งเสริมการเรียนรู้ให้เด็กอย่างต่อเนื่อง และมีช่วงเวลาให้เด็กพักผ่อนอย่างอิสระ กิจกรรมหนึ่งที่เด็กๆ ชื่นชอบมาก คือ การเล่นในสวนหลังบ้าน ที่นอกจากมีผักไร้สารพิษ ต้นไม้ ใบหญ้า เครื่องเล่นไม้ไผ่ให้ได้โหนออกกำลังกาย มีสนามทรายให้ขุดเล่นเพื่อความเพลิดเพลิน ที่บ้านพักเรายังมีสมาชิกในสวนที่เด็กๆ ชื่นชอบและเฝ้าดูแลการเติบโตมาตั้งแต่เล็กๆ รอคอยเพื่อจะเล่นด้วย นั่นคือ “ไก่ไข่และไก่ตัวผู้หลายสิบตัว” ที่เราเลี้ยงไว้แบบอิสระ เด็กๆ มักดูแลไก่กันตามความชอบ บ้างเก็บไข่ไก่ บ้างให้อาหาร บางคนชอบดูแลอุ้มไก่พาไปนั่งเล่นกินลมชมวิวที่ชิงช้าสบาย ทุกๆ วันจะเห็นภาพเด็กๆ ค่อยๆ ประคองอุ้มไก่ที่ตัวเองรักไปนั่งพัก เดินเล่นในสวน นอนเล่น ลูบหัวลูบหาง ล้างเท้า เช็ดหน้าเช็ดตา หาอาหารให้ บางคนชอบการปรุงอาหารให้ไก่ โดยโขลกเปลือกไข่ ตัดต้นกล้วย คลุกรำ ปลายข้าว น้ำจุลินทรีย์
การสัมผัสขนไก่นุ่มลื่น ช่วยให้เด็กผ่อนคลาย สบายใจ เด็กๆ ต่างตั้งชื่อให้ไก่ที่ตัวเองรักและจับจองไว้ดูแล ต่างหาน้ำ หาอาหารโดยเฉพาะใบตอง ใบกระถิน พืชผักที่ไก่มักชอบ นำมาให้ไก่จิกกินเล่นคลายเครียด และคอยดูแลไม่ให้ไก่ตัวอื่นมารังแก เด็กๆ ดูแลอย่างทะนุถนอมด้วยความรัก มักจะกอดและพูดจาดีๆ กับไก่ด้วยความเอ็นดู เด็กบางคนกลัวไก่ไม่กล้าสัมผัส เพื่อนๆ ก็จะสอนวิธีสัมผัสและอุ้มไก่ว่าอุ้มยังไง ไม่ให้ไก่และเราเจ็บตัว
มีไก่ตัวหนึ่งพิการชื่อว่า น้องแคร์ ไก่ตัวนี้ตาฟางข้างหนึ่ง เดินทรงตัวไม่ดี มักเดินถอยหน้าถอยหลัง เดินช้า จิกอาหารไม่ตรงถาดสักที จึงผอมกว่าเพื่อน เด็กๆ ก็จะคอยประคองที่หน้าไก่ให้ก้มลงมาจิกอาหารในถาดที่ใส่ไว้ให้กินแบบส่วนตัว คอยใส่ใจดูแลปกป้อง ไม่ให้ไก่ตัวอื่นที่แข็งแรงกว่ามารังแกหรือแย่งอาหาร เราจึงถือโอกาสชื่นชมเด็กๆ ที่ดูแลไก่ที่อ่อนแอ น้องแคร์ไก่น้อยจนเติบโตมาได้ แม้ไม่เหมือนเพื่อนแต่ก็มีความสุข เด็กเริ่มรู้จักเห็นอกเห็นใจชีวิตเล็กๆ ของไก่ เราจึงให้ข้อคิดเด็กเพื่อสร้างความเห็นอกเห็นใจในชีวิตคนว่า ไก่น้องแคร์ก็เหมือนเพื่อนในบ้านพักเด็ก ที่อ่อนแอ โกรธง่าย ร้องไห้ง่าย ถ้าพวกเราหันมาปกป้องดูแลเห็นอกเห็นใจเพื่อนเหมือนกับการดูแลไก่ เพื่อนก็คงมีความสุขไม่ต่างจากไก่น้องแคร์ การดูแลคนที่อ่อนแอกว่าคือหน้าที่ของคนเข้มแข็งที่แท้จริง เด็กๆ ยิ้มรับ
แม้วันนี้เด็กๆ ยังไม่เปลี่ยนแปลง แต่สิ่งที่เด็กๆ ทำคือการได้เรียนรู้ว่าสิ่งมีชีวิต เชื่อมโยงกับธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม และตัวตนภายในของตนเอง ดั่งเช่นไข่ใบเดียวกำเนิดชีวิตไก่ได้ ไก่ตัวเดียวเปลี่ยนแปลงชีวิตคนได้
ผู้เขียน : สายใจ ศรีลิ้ม นักศิลปะบำบัด มูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก
ผู้สนับสนุนกิจกรรม : Terre des homes Germany in Southeast Asia and Volkswagen Worker Council
