“ครูขา..ครูขา หนูมีงานทำแล้ว เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กหญิงตัวเล็กๆ ตะโกนมาจากหลังต้นไม้”
เราจึงหยุดและหันไปมองตามต้นเสียง เจ้าของเสียงเรียกเป็นเด็กหญิงคนหนึ่งที่เคยมาทำกิจกรรมที่บ้านพาเพลิน ของมูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก นั่นเอง เด็กหญิงตัวน้อยโชว์ถุงพาเพลิน #เล่นอยู่บ้านต้านโควิด-19 ถุงกิจกรรมที่ได้รับจากมูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็กพร้อมกับหยิบหนังสือนิทานเรื่องจับกินให้หมด ออกมา พร้อมกับบอกว่า “หนูอ่านจบแล้ว มันทำให้หนูอยากปลูกผัก พร้อมกับหยิบเมล็ดพันธุ์ที่อยู่ในถุงกิจกรรมออกมาให้เราดู
สักพักแม่ของเด็กเดินมาสมทบแล้วชี้ชวนให้เราชมสวนผักสวนครัวของครอบครัวในพื้นที่ขนาดเล็ก คุณแม่ของเด็กน้อยหาภาชนะและวัสดุเหลือใช้มาทำเป็นภาชนะในการปลูกต้นไม้ที่เป็นสวนผักแนวดิ่ง มีต้นกล้ากวางตุ้ง กระเพรา โหระพาและผักต้นเล็กๆ อีกหลายสายพันธุ์ ขณะที่เราคุยกับคุณแม่ เด็กหญิงตัวน้อยหันไปรดน้ำผักและแม่บอกว่ากำลังจะไปสั่งไข่เป็ดมาทำไข่เค็มดินสอพอง โดยเราบอกสัดส่วนของเกลือที่ผสมกับดินสอพอง ซึ่งอุปกรณ์ที่จัดให้จะได้ปริมาณไข่เค็ม 8-10 ฟอง
เด็กน้อยดูตื่นเต้นมาก แล้วบอกกับเราว่าถ้าหนูทำเสร็จครูแวะมาดูนะคะ สีหน้าและแววตาของเด็กน้อยดูมีความสุข
คุณแม่ของเด็กน้อยบอกกับเราว่า ปิดเทอมยาวเด็กๆ ไม่มีอะไรทำ พ่อแม่ต้องทำงาน ถุงพาเพลินช่วยทำให้ลูกอยู่ในสายตา ไม่ไปวิ่งเล่นในจุดที่เสี่ยงหรืออันตรายและบางทีก็นั่งทำด้วยกัน เมล็ดพันธุ์ผักที่อยู่ในถุงกิจกรรมจุดประกายให้คุณแม่เริ่มต้นปลูกผักสวนครัวในพื้นที่เล็กๆ โดยมีเด็กหญิงตัวน้อยเป็นลูกมือและช่วยรดน้ำในทุกๆ เย็น
เล่าเรื่องโดย.. สุรีย์พร อำมาตย์มนตรี เจ้าหน้าที่โครงการชุมชนคุ้มครองเด็ก ฝ่ายพัฒนาเด็กและครอบครัว
#ถุงพาเพลิน
#40ปีมูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก
